Sunday 31 July 2011

Wani rindu atuk

dari pagi hujan lebat mencurah. membasahi bumi. aku tak dapat nak bukak mata langsung. aku tak dengar apa-apa bunyi. sunyi sepi. kepala berdenyut kuat. hasil kena hentak dekat dinding pagi tadi. aku pedulik apa kalau semua orang bangun. dah pukul 11 pagi. tapi aku betul-betul tak boleh bangun. sorg yang pun tak de nak carik 'kehilangan' aku. biarlah.dorang bukannya tau.

tadi, kitorang bertolak awal dari rumah wan. nak singgah kubur arwah atuk chembong dengan arwah wo jap.
aku tengok ibu dah bergenang air mata. alfatihah disedekahkan. dedaun kering dibuang. atuk. dah dua tahun atuk pergi. tapi wani rasa macam baru semalam wani duduk dengan atuk, dengar atuk cerita zaman perang, tengok atuk berzikir dekat tikar sembahyang. atuk, wani rasa menyesal sebab wani tak rapat dengan atuk sejak dari dulu. atuk, wani mintak maaf kalau masa ni wani menangis. tapi, wani betul rindu dekat atuk.

atuk, wani ingat lagi last time dulu bila atuk mintak dekat wani nak makan laksa. tapi masa tu wani tak tahu nak masak laksa atuk. wani kesian sebab tak de sapa dengar atuk mintak. atuk, wani ingat lagi bila atuk mintak tolong suruh wani papah atuk bawak keluar rumah. wani ingat lagi atuk suka makan biskut lemak cicah teh o. wani ingat lagi atuk senyum bila kitorang layan atuk borak. wani ingat lagi bila atuk kacau wan tengah masak. wani rindu atuk.

atuk, tiap tiap kali wani balik rembau, wani selalu guna cawan yang atuk suka tu. wani selalu baring dekat katil atuk selalu baring tu. wani selalu tengok tongkat kayu atuk. atuk, wani mintak maaf kalau wani jarang balik ziarah atuk. wani mintak maaf kalau wani nangis sebab rindukan atuk. wani rindukan atuk,tapi wani takde gambar atuk. cuma harapkan gambaran dalam hati aje, wani ingat muka atuk.

atuk. atuk tau tak..wani takut bila tengok atuk sakit. wani takut tengok atuk kena angkat masuk ambulans tengah malam tu. wani takut bila atuk pandang wani macam itu kali terakhir. tapi Allah panjangkan umur atuk. sebab Allah suruh wani kenal atuk sebab wani dah bazirkan berbelas2 tahun tak buat semua tu. Kadang2, wani macam terdengar atuk mengaji tengah2 malam. wani sedih sebab wani rindu atuk.

tapi..sayang wani dekat atuk tak cukup untuk menghalang takdir. Hari khamis, 6 Ogos2009. Allah ambik atuk dari wani.saat wani masih nka bergurau dengan atuk. bila wani teringin nak masakkan atuk laksa untuk raya tahun tu. wani tak sempat nak bawak atuk hantar wani masuk u. wani terkilan atuk. Atuk, masa hari pertama wani datang kuliah etnik dekat ukm , lecturer tu namanya En Hasnan. Ya Allah tuk, muka dia sebijik macam atuk. putih kulit dia..mata dia..semua.semua sama. Sejak tu, tiap2 kali wani nampak muka dia, wani macam nampak atuk.

Wani mintak maaf atuk. wani tahu atuk mungkin tak dapat baca blog wani ni. tapi wani harap atuk tahu yang wani rindukan atuk. wani rindu nak cakap omputeh dengan atuk. wani rinduuuu sangat. wani harap, masa wani grad nanti..atuk ada dekat sana. sebab wani dah janji nak tunjuk dekat atuk..wani mintak maaf sebab wani tak dapat nak jadi doktor macam apa yang wani janjikan dulu. wani tak dapat nak ubatkan atuk.

Semoga Allah tempatkan atuk dengan para muslimin yang soleh. Amin.


No comments: