Sunday 24 July 2011

Jangan buat aku rasa macam ni doh!

+ kil, plis. aku tak paksa, tapi fikirlah keadaan aku.
- aku tak tahu nk cakap macam mana.
+ kau tak sayang aku ke?
- wdfk. mestilah.
+ dah tu? try la jadi aku, kau akan rasa.
- macam la before ni aku tak pernah frankly dgn kau.
+ aku frust menonggeh ah camni.


aku mintak maaf. tapi aku tak boleh terima lamaran kau tu. bukan aku tak fikir. tapi, aku betul2 tak boleh. dengan kweujudan 'DIA' yang aku rasa cukuplah nak kasi aku tarik kerusi kebelakang n off dari muka kau. aku tak boleh buat kerja bila ada orang yang aku tak suka. lagi-lagi orang yang pernah hampir-hampir je nak kena tengkingan pree-op-chas dikhalayak ramai.


aku kesian kat kau. aku tak rasa kena paksa pun. sebab aku tau keadaan kau. cuma. aku dah fobia. bende ni bukan kecik-kecik. aku takut sebab bende yang tak munasabah..aku dah tak kenal kau siapa. aku tak nak rosakkan sem baru aku dengan mood nak MEMAKI ORANG SESUKA HATI. sebab bila aku dah MAKI KAU. payah lah nak suruh aku mengadap kau lagi seumur hidup. tengs dekat 'abang kau' yang dah dapat cop sirim aku-benci-kau dari aku. tengs.


aku kena buat istikharah untuk bende ni. sebab aku memang dah muktamad sebenarnya tak nak masuk campur lagi 'hubungan' korang ni. setakat passing-by tu boleh la. takkan tak bertegur langsung. aku dah tak minat. nak take-off kaki dari landasan yang aku dah hilang minat. aku tak nak kata apa-apa bila kau cakap semua ni sebab 'dia'. aku dah frankly  yang dari isyak sampai subuh duk ym non-stop. kalau kau tak faham jugak hati aku...i cant saya it anymore. sorry, dude. aku tak rela lah tengok kau macam ni. kau baik. sweet. aku suka kau. tapi.. just jangan bende ni.


SORRY. tak guna dah kau pujuk aku.


p/s : malas aku nak mention orang-tu-siapa. kang aku panas tringat kat dia.

No comments: