Saturday 11 February 2012

Anak Sulung

semalam,bawak ibu pi pekan. on the way balik tu ibu cerita pasal arwah pak long. sedikit sebanyak ganggu la jugak driving aku. sumpah tak focus. mata dah berair kot. tapi tahan je la. i cried not because of guilty ke hape. but because aku merasai dan melalui apa yang arwah pak long aku rasa sebagai anak sulung. a long the journey back home tu, sepatah pun aku tak cakap. macam2 benda dalam kepala hotak ni. nak cakap tak sampai hati, sebab ibu sendiri kan. cuma, kita sebagai anak..kalau nak tegur ke ape..kena pandai main ayat. tone suara tu kena betul. kalau tak dosa menimbunla kita kumpul.


this is what i feel and what i.ve go through sepanjang 20 tahun hidup ni.


BANYAKKAN BERSABAR. kalau kena marah, biasanya anak sulung tu akan prefer untuk diam. Diam dia bukan sebarang diam. Dia diam cari kesalahan dia. Dia tak macam anak2 yang lain..bila tka puas hati lepaskan. NO! dia senyap sebab taknak orang yang marah tu terluka or sakit hati. sebab golongan anak sulung ni ramai yang jenis pendam perasaan. dan hanya orang-orang buat dia selesa je jadi tempat bercerita dan luahkan. tapi SENYAP TAK BERMAKNA DIA SALAH. cuma berfikir.


SENTIASA MEMAHAMI. kadang-kadang, bila ada salah faham dalam rumah ni, aku kena jadi tukang pelerai otau mood-changer. aku kena pandai main dengan perasaan semua orang. bila mak kita mengadu, kita kena dengar. cakap mana yang patut. kalau rasa apa yang dicakap tu salah, senyap dulu. lepas selidik semua, mood semua orang dah baik, baru slow talk. its not easy.


BERTANGGUNGJAWAB.sumpah aku cakap. jadi anak sulung ni bukan senang. banyak hati nak kena jaga. banyak benda nak kena belajar. lagi2 yang ada adik-adik bawah tu. dalam rumah ni kan, aku adalah anak sulung, cucu perempuan sulung , kakak paling tua, bestfriend dekat ibu, kawan untuk atuk dengan nenek. semua orang bergantung dekat aku.


SERBA SERBI KENA TAHU. golongan anak first macam aku ni kan, kena tau buat semua bende. even bende tu susah. kau kena buat jugak. Perempuan ke Lelaki ke ,kena tau buat kerja2 rumah. Jangan sebab kau pandai, so, tak payah belajar. oh no no no. noobies je fikir macam tu.


INDEPENDENT. ber-di-ka-ri. anak sulung kena tahu susah payah parents nak besarkan kau dengan adik-adik supaya kau tahu nak hidup macam mana punya payah kat dunia ni. Anak-anak yang lain biasanya akan persoalkan kenapa anak sulung dapat kebebasan lebih. Kami bukan sesukati nak bebas. KEBEBASAN MEMERLUKAN KEPERCAYAAN YANG TINGGI. kalau tak faham, tanya abang kakak kau, kenapa aku cakap camni.


SAYANGKAN KANAK-KANAK. aku ada kawan yang tak suka budak2. tapi tak kisah la. nanti dia dah ada anak sendiri, baru dia rasa sayang tu macam mana. tapi based on my observation la kan, anak sulung lebih cenderung untuk fall-in-love dekat kanak-kanak. kami suka melayan. kalau aku la kan, bila aku melayan ramai-ramai budak dalam satu masa, aku rasa happy. ada satu perasaan lembut je dalam diri aku. i just dont know why.




entry ni aku buat pon lepas baca kisah seorang lelaki ni. dia macam jeles dengan abang dia.hurm.


p/s : last weekend kat rumah.:(

No comments: