Tuesday 25 December 2012

Lelaki saya :)

Lelaki saya doesn't mean suami saya or watchuu-ting sebab aku single and takut nak available. haha. Those people tau lah kot kenapa aku takut. Okai okai. Suddenly rindu kat ayah bila baca satu blog sorang kakak ni. She was married to someone that i-think-sooo-penyejuk hati. And bukan niat dia nak compare untuk keburukan between her husband and her abah. Cuma, aku rasa macam.. eh lebih kurang jee. huhu. Tu yang tetiba rindu kat ayah tu. :)

Ayah kan, dia bukan garang tau. Jauh sekali garang. Kadang2 aku rasa ayah tu comel masa dia gelabah. And seriously aku banyak mewarisi perangai ayah. Contohnya, ayah bukan jenis suka letak barang merata, tapi once dia nak guna in urgent, tak jumpa pulak tu, memang dia gelabah lepas tu nak mengamuk. haha. Lepas tu bila dah jumpa, ibu merajuk sikit sebab ayah kata ibu yang bubuh merata padahal ayah yang mata letak kat lutut. (ayat ibu). lepas tu aku sebagai penonton setia dari awal sampai akhir, tersengih sekor2. haha.

Satu lagi, ayah bukan lah seorang yang suka memujuk. Yang ni aku pewaris tegar. Bila ayah buat ibu marah ke ibu merajuk ke, bukan dia nak pujuk balik. Siap buat hati kering lagi. Mula-mula aku tak paham gak, ibu ni dah lali ke cane ayah macam muka-takde-perasaan bila buat salah kann. But once aku dah besar ni, and since aku banyak ikut sifat ayah, baru tau kenapa ayah macam tu sebab we think.. " alaaa, nanti dia okay la tu. bila dah okay nanti gheti la nak cakap macam biasa." hahaha. So, guys.. i bukan taknak pujuk korang tau, tapi species kitorang ni memang tak reti nak pujuk. kang jadi soooo lovey-dovey action. haha

Tang kekemasan. Ayah bukan jenis cerewet. Masa kekecik dulu, aku kan pemalas nak mampus. Suka main susun-susun kusyen buat macam rumah ada bilik banyak, and lepas tu kena marah dengan ibu. Tapi ayah tak pernah marah. Dia susun balik lagi ada. Without a word okay. Tapi bila dah IPT people ni, and selaku anak sulung jugak, kemas in neat and tidy tu dah macam sebati. Let say kat dapur. Ibu marah gila kalau aku masuk dapur masa dia masak nak cepat. Sebab nanti dia tengah masak, aku kemas macam ada anak raja nak datang. Nenek? Sampai dah satu tahap , kalau aku masuk dapur.. ibu dengan nenek takkan jejak sebelah kaki pun. haha.  Yang ni memang ikut belah ayah. Sebab tengok wan lipat baju cantikk sangat dia susun kat almari. So, sampai sekarang aku dah terbiasa. Sama saiz tau!

Bab makan. Ayah sangat suka makan. And aku tau ayah suka everytime aku balik cuti sebab setiap hari aku masak macam2. Kumpul resepi tu hobi ayah dengan ibu and aku mula2 nak tolong je, last2 dah terikut sama. Tapi ayah tak suka masak. Aku rasa tak sampai 10kali lagi aku tengok ayah masak kat dapur. Mostly ibu. Cuma, bila anak dara dia dah besar2 ni. Dia suka kalau kitorang yang masak. Ibu pernah cakap, ayah tak kisah kalau along masak tak sedap janji along ikhlas nak masak. tu pun dah cukup untuk ayah. How touched. Since then, aku selalu alert apa yang ayah suka, apa yang ayah tak suka. One day, aku teringin sangat nak makan udang, tapi ayah tak boleh makan seafood nanti allergic sampai boleh bawa maut. So, aku pun tahan je even lauk tu dah ada dalam periuk. Don't ever eat depan ayah! One more, ayah tak suka makan luar. Mesti nak kitorang masak jugak. Hanya makan luar bila special occasion like his birthday je. :)

Kesabaran. Aku tau dugaan duduk dengan mertua ni sangat dahsyat. So, masa ayah decide nak pindah duduk Gemas, nak jaga atuk dengan nenek, aku terkujat gak. Sebab ayah dengan nenek, saaaaangat lah lain kepala dorang. I've a little bit risau sebab study jauh kan. I know there's something happen kat rumah, tapi ayah tak pernah cakap pape. Mula2 ibu taknak story, korek punya korek, i wonder macam mana ayah boleh bersabar sampai macam tu sekali. Ibu kata aku memang penyabar macam ayah but not in certain things. Tang sabar nak marah orang tu memang kitorang power. Sebab aku ni bukanlah jenis suka marah2 kat rumah sebenarnya. Tak pernah marah pun. Adik aku yang sorang tu mengamuk macam orang gila pun kat aku, aku buat hati kering. Tapi sentap tu mestilah ada. Cuma simpan je la dalam hati.

Kegigihan. Orang selalu kata, lelaki ni biasa lebihkan kawan dari family. Yup. Ayah pun macam tu. Dia tak pernah berkira dengan kawan dia. Antara 3 orang puteri dia, aku paling faham dia kot. Sejak 4 tahun, aku ikut pergi memancing kat laut. Pergi minum dengan kawan dia pun aku ikut. Kadang2 aku takut nak kawin sebab aku takut tak dapat jaga ayah lagi. And aku perasan, ayah cepat lepaskan aku sebab dia yakin sangat aku boleh survive in any condition. Aku perasan ayah dah biarkan aku hidup sendiri since last paper SPM dulu. And ayah is my top stalker in the world. hahaha. Ibu yang kantoikan, masa tu aku tengok muka ayah dah macam blushing sikit sebab kantoi stalk FB aku kannnn. :D

Ayah tak pernah halang aku nak buat apa. Ibu yang selalu filter kalau aku nak buat apa2 tapi keywords dia. " apape pun, along tanya ayah dulu " and the answer. " buat lah. tapi jaga diri leklok." yeay ibu kalah. hehe. Cuma sampai one part ni, aku rasa ayah dah fikirkan diri aku. Dia tak cakap direct, tapi i know through ibu. Tersedak and hilang focus jugak la pemanduan aku time tu. "along, ayah cakap, dah sampai masa along betul2 boleh sendiri. ibu ayah dah bincang, kitorang tak halang dengan sapa pun along pilih, cuma ayah cakap, dia nak jumpa dua kali je. sekali masa kenalkan diri, sekali lagi masa majlis". Time tu aku tak tau nak terharu ke menangis ke cane.

Masa tu, aku dah buat keputusan. Aku nak ibu dengan ayah sentiasa tau dengan sapa aku kawan. tak kisah lelaki or perempuan. Cuma setakat ni, aku dah kenalkan kat family , those people yang betul2 rapat macam siblings. Ayah always my hero. And i hope, my another man boleh ni. 

Alamak rindunya kat ayah. :')

No comments: